برنامه ریزی منابع سازمانی
ENTERPRISE RESOURCES PLANING
سیستمهای برنامه ریزی منابع سازمانی ، یک بسته نرم افزاری مشتمل بر چندین ماژول مرتبط و یکپارچه است که کلیه فرآیندهای تجاری یک سازمان را، اعم از تولید ، منابع انسانی ، مالی، بازاریابی و فروش را پشتیبانی کرده که منجر به یکپارچگی وظایف در سازمان میشود. سیستمهای برنامهریزی منابع سازمانی ، به مثابه ستون فقرات اطلاعاتی آن سازمان ، از نظر بانکهای اطلاعاتی و فرآیندهای سازمانی محسوب و به منزله نرم افزاری ، برای پشتیبانی فرآیندهای داخلی سازمان است.
تعریف و ماهیت مکانیزاسیون برنامه ریزی منابع سازمانی عبارت است از علم بکارگیری مجموعهای از سیستمهای الکترونیکی و کامپیوتری، در تمامی فرایندهای کاری یک سازمان است. البته عملیاتی کردن موثر این مفهوم ، نیازمند بررسی تجارب قبلی مکانیزاسیون در سازمانها و تحلیل مشکلات آنها می باشد.
به کارگیری سیستمهای مکانیزه در سازمان ها، به دهه ۱۹۶۰ میلادی برمیگردد ، زمانی که اولین سیستمهای مکانیزه مالی و حسابداری، در شرکتهای تجاری و صنعتی شکل گرفتند. به مرور و با توسعه فن آوریهای رایانه، کاربرد فن آوری اطلاعات و برنامه ریزی منابع سازمانی در سازمانها نیز رشد کرده، سیستمهای مکانیزه عملیاتی در بخشهای مختلف سازمانها ایجاد شدند. در دهه ۱۹۷۰ میلادی، سیستمهای اطلاعات مدیریت شکل گرفتند که با بهره گیری از اطلاعات سیستمهای عملیاتی موجود، اطلاعات و گزارشهای مدیریتی مورد نیاز مدیران را فراهم میکردند. این سیستمها با ارائه اطلاعات مناسب، مدیران را در ارزیابی کسب و کار خود یاری میرساندند. اطلاعات ارائه شده به وسیلهی این سیستمها ، در تجزیه و تحلیلهای بودجه و هزینه مورد استفاده قرار میگرفت. با بهره گیری از این سیستمها، دادههای سازمان در حجم بسیار زیاد و در قالب سیستمهای پایگاه داده، نگهداری شده، پردازش و تحلیل این داده ها در سرعتی بسیار بالاتر از پردازشهای دستی، میسر میگردید.
برنامه ریزی منابع سازمانی چیست و وجه تمایز آن با نرم افزارهای جزیره ای در کجاست؟
کلمه ERP در اصل مخفف واژگان Enterprise Resources Planning به معنی سامانه تخصیص و برنامه ریزی منابع سازمانی است که طیف وسیعی از فعالیتهای مختلف را که به بهبود عملکرد سازمان منتهی می شود، را در بر دارد. با نگاه مدیریتی، ERP – Enterprise Resources Planning یک تفکر استراتژیک است که یکپارچگی تمام سازمان را در جهت بهبود و تسریع فرآیندهای داخلی وخارجی کسب و کار ، افزایش بهره وری و سود با استفاده از ابزار نرم افزاری محقق می نماید.
عموما ابزارهای نرم افزاری که به صورت مجزا و یا جزیره ای در سازمانها تهیه شده و یا استقرار پیدا می کنند دچار کاستی های فراوانی می باشند که در طول زمان هزینه های سنگینی را به سازمان و منابع آن وارد می نمایند ، این نقصان در تصمیم گیری و تصمیم سازی مدیریت حائز اهمیت می باشد در صورتی که استفاده از ابزارهای برنامه ریزی منابع سازمانی(Enterprise Resources Planning) کلیه عوامل لازم را فراهم نموده و تحت پوشش قرار می دهد.
مزایا سیستم های یکپارچه و تمایزات آن با نرم افزار های جزیره ای چیست ؟
– ایجاد گزارشات تحلیلی و استراتژیک یکپارچه از تمام فعالیتها و فرایند های سازمانی به راحتی امکان پذیر خواهد بود.
– به دلیل یکپارچگی نرم افزارها، با ایجاد تغییر در یک قسمت اصلی، تغییرات در زیر مجموعه های آن قسمت نیز اعمال خواهد گردید.
– فرآیند اخذ پشتیبانی و بازیابی اطلاعات با سرعت و دقت بالاتری انجام می گردد.
– امنیت اطلاعات در سازمان تضمین می گردد.
– گزارشات استاندارد خواهد شد و با مبانی و ورودی های یکسانی تهیه خواهد شد.
– سرعت جمع آوری اطلاعات و تحلیل آنها به نحو قابل ملاحظه ای افزایش پیدا خواهد کرد.
– امکان بروز خطا و ثبت دوباره اطلاعات کاهش پیدا خواهد کرد.
– توسعه نرم افزارها، در صورت توسعه سازمان ، به سهولت امکان پذیر خواهد بود.
– امکان بهبود و توسعه نرم افزارها با نگاه یکپارچه و فرایندی خواهد بود.
– سازمان به جای تعامل با چند تامین کننده نرم افزاری، با یک تامین کننده تعامل خواهد داشت.
– تمامی استفاده کنندگان نرم افزار با یک واسطه کاربری یکسان کار خواهند کرد.
– امکان ایجاد کارتابلهای متمرکز فرآیندی وجود خواهد داشت.